Sumatra!!

17-9-2016 Aangekomen in Sumatra! De 16e is Gido aangekomen in Jakarta en hebben we gelijk voor de dag erna een vliegticket gekocht voor 30,- naar Jambi. Daar waar de ouders van Boy wonen die ik dus ken van het hostel Sae Sae in Yojakarta. In jarkarta eigenlijk geen tijd gehad om veel te doen en te zien maar volgens echt iedereen die ik tegen ben gekomen was dat dus ook echt niet nodig. Je moest proberen om er zo snel mogelijk weg te komen dus doen we dat ook.  Zijn wel naar de grootste moskee gegaan van Indonesië. Wat wel mooi was maar vind de bleu moskee in Istanbul mooier. Om 13u met de bus naar t vliegveld gegaan waar we vervolgens een vlucht van 1,5u hadden. Beter dan 2 dagen met de bus vanaf Jakarta. In Jambi aangekomen stond Achmed de vader van boy al op ons te wachten. Met de auto naar zijn huis gereden waar zijn vrouw al het avond eten had klaar gemaakt. Super lieve mensen en werden met open armen ontvangen. Die avond met zijn broer nog ginger drankje gedronken en daarna samen nog een drankje gedaan waar live Music was. Hier werden we gelijk aangekeken want er komen maar weinig toeristen in Jambi. We werden dus ook meteen gevraagd een liedje te zingen wat we vervolgens na drie x weigeren niet konden afslaan.. Om 22u ging de poort dicht dus moeten we nog op schieten ook en de eigenaar eiste dat we nog moesten wachten want hij had nog eten voor ons. Dit kregen we gratis mee want het was traditoneel eten dat we moesten proberen. De dag erna weer heerlijke ontbijt gekregen en vervolgens met de scooter de stad bekeken. Na een drukke ochtend en na de lunche vroeg de vrouw (anna) van Achmed dat we mee gingen naar een bruiloft. Dat werden er uiteindelijk drie! Hahahha overal op de foto natuurlijk want wanneer komen er nu Blanke - Boellee of hoe je t schrijft op een bruiloft! Wel fijn om zo ontvangen te worden ipv aangestaard te worden van wat komen jullie doen.. Daarna even wat rust genomen op bed en na t avond eten wilde de dochter dat we mee gingen naar haar huis en toen belde de broer weer op dat we naar zijn huis moesten komen. Dus weer lekker druk geweest.
De 19e maandag met de scooter naar Maura Jambi gereden wat ongerveer een uurtje duurde. Vind t echt super chill met de scooter te rijden. Achmed wilde eerst met de auto maar op deze manier vonden wij leuker. Ook de politie die we tegen kwamen zaaide naar ons ipv ons aan te houden en om ons international rijbewijs te vragen die we niet hebben om vervolgens ons een dikke boete te laten betalen. Bij het park aangekomen zouden er oude tempels staan maar waren alleen maar gerestoreede bergjes stenen. Niet heel spannend dus maja weer dagje bezig zullen we maar zeggen. OP de terug weg bij 3 families van Achmed langs geweest waar we ook een hele attractie waren. Bij elke stop stroomde het huis vol met nieuwsgierige kinderen en ouderen. Kregen overal wat te drinken of te eten. Vind het echt zulke mooie mensen hier zo lief allemaal! Na weer een lange en niet standaard dagje want ja normaal loop je echt niet zomaar overal naar binnen bij andere toch, waren we best wel kapot. Nog wat inkopen gedaan voor in de bus en nog een heerlijk sapje gedronken. Na het eten wat Anna weer had klaar gemaakt nog een bedankje gegeven en op de bus gestapt naar Kersik Tua waar de vulkaan Kerinci ligt. Na een nacht van geen slaap werden we gedropt in een dorpje waar we weer een locaal busje moesten pakken naar het dorpje. Van iemand te horen gekregen onderweg dat we naar homestay Subandi moesten gaan en gelukkih hadden we idd nog een kamer over voor ons. Even wat geslapen na een rit van 11,5u. Toen onze lange broek en goede aangetrokken om stuk te gaan wandelen door de 2e op hoogst geleden theeplantages van de wereld. Had alleen mijn enkel best wel heftig verzwikt de dag ervoor dus voelde niet heel fijn aan. Al snel kregen we een lift en mochten we achter in een truc springen. Weer stukje lopen en kregen we weer een lift en dan achter in de bak van een open vrachtwagen. We vroegen steeds de weg naar de plek waar we konden zien hoe ze de thee verwerkte maar kwamen dus uiteindelijk uit bij een illegale route naar het nationaal park van de vulkaan Kerinci. Hahahaha toch weer leuk om op zon manier ergens te komen wat je dan niet vraagt. Nou ja als we daar dan toch zijn gaan we ook maar stukje lopen door het oerwoud he. Na wat blubberige padjes, over en onder omgevallen doorgeklommen te zijn toch maar besloten om terug te lopen omdat het er niet beter op werd. OP de terug weg werden we bekogeld door vruchten die uit de bomen kwamen. Ja apen dus! Hahaha 1tje wilde ons zelf onder pissen.. Staat overigens op de film!  Nadat we fotos hebben gemaakt en onze weg terug gevonden hadden zijn we een man tegen gekomen die vroeg of we naar de vulkaan waren gegaan want anders moesten we natuurlijk geld betalen voor de entree. Uitgelegd dat we eigenlijk op zoek waren naar de thee boerderij bracht hij ons naar zijn bedrijfje waar hij het transport regelde naar Jakarta. Kregen thee aangeboden en natuurlijk weer fotos gemaakt! Wel leuk om zo weer ergens terecht te komen. We werden door de baas met een luxe auto weer afgezet in het dorpje. Toen weer locale bus gepakt in de juiste richting van de thee fabriek. Wat rondgekeken en fotos gemaakt weer terug gegaan naar de home stay, eten gezocht, film in bed gekeken en op tijd gaan slapen want we hadden maar 2u geslapen… De dag erna zouden we om u eruit gaan om naar het hoogst gelegen meer te gaan Gunung Tujuh. Die nacht ben ik alleen ziek geworden en me voet deed nog onwijs pijn. Echt zo klote dat als je wat leuks op de planning hebt staan te moeten zeggen “ik blijf wel in bed liggen”. Dus Gido alleen laten gaan en zelf maar in bed blijven liggen met gingerthee en pillen. Echt in lange tijd niet zo ziek geweest. Pas rond 14u beetje havermout gegeten en thee gedronken wat er eigenlijk bijna weer gelijk uit kwam. Toen Gido terug kwam heeft die vet lief voor me gezorgd en ook de man van de homestay kwam elke keer met middeltjes en vroeg of ik nog wat wilde eten of drinken. Die avond weer de minibus gepakt naar Padang waar ik me visa moet fixen voor verlenging. Zullen zien hoe dat weer gaat..
Tot het volgende verhaal dan maar weer :D